آفت کلمیان – سفیده ی کوچک کلم

محمد رضا زرهون
23 مرداد, 1396
بدون دیدگاه
3 دقیقه زمان مطالعه

آفت کلمیان – سفیده ی کوچک کلم

ابن پروانه نیز همانند سفبده بزرگ کلم پلئارکتیکی دارد ولی توانیته است به آمریکا وارد شود و در بسیاری از ایالات آن گسترش یابد ، اندازه ی این آفت معمولا کوچکتر و میزان خسارت آن نیز کمتر از سفیده ی بزرگ می باشد بعد از گونه های مختلف کلم به تربچه علاقه ی زیادی دارد لذا به آن سفیده تربچه نیز گفته می شود

Pieris rapae rapae ( Lepidoptera : Pieridae )

European cabbage butterfly = Small white butterfly

شکل شناسی :

حشره ی کامل :

پروانه ی سفیده ی کوچک کلم از نظر ظاهری شباهت زیادی به سفیده بزرگ کلم دارد ولی اندازه ی آن معمولا کوچک تر از سفیده بزرگ می باشد . طول حشره ی کامل بین 10 تا 15 میلی متر و عرض آن با بال های باز 40 تا 45 میلی متر می باشد ، سطح سیاه جاشیه بال ها آن نیز کمتر از سفیده بزرگ است . بال جلو در حشرات ماده همانند سفیده بزرگ دارای دو لکه سیاه است  ولی افراد نر برخلاف سفیده بزرگ روی بال جلو دارای یک لکه ی سیاه می باشند

تخم :

تخم زرد کمرنگ و کاجی شکل که در سطح آن 12 شیار طولانی از بالا به پایین کشده شده اند ، رنگ تخم های این پروانه زردتر از سفیده ی بزرگ است و برخلاف سفیده بزرگ تخم ها را به صورت انفرادی می گذارد ،

لارو :

لارو ها سبز رنگ و به طول 30 میلیمتر . بدن لارو از موهای ریز و ظریفی پوشیده شده است که به بدن شکل مخملی می دهند ، در وسط سطح پشتی بدن لارو یک نوار زرد کمرنگ و در طرفین بدن نیز دو نوار زرد دیده می شود ، دارای 5 سن لاروی است

 

شفیره  :

شفیره ی این پروانه همانند سفیده بزرگ و رنگ آن برحسب شرایط محیطی ممکن است از خاکستری تا خاکستری متمایل به سبز یا خاکستری متمایل به زرد تییر نماید . این حشره در مرحله ی شفیرگی دارای دیاپوز است که در شفیره های نسل پاییزه اتفاق می افتد

 

کنترل :

دشمنان طبیعی :

سفیده ی کوچک کلم دشمنان متعددی دارد ، سن های خانواده ی  Pentatomidae و زنبور های خانواده ی  Vespidae از شکارگران مهم آن محسوب می شوند ، زنبور های Apanteles Glomeratus و A.rubecula از خانواده ی Braconoidae از جمله پارازیتوئید های موثر مراحل لاروی سفیده ی کلم محسوب می شوند ، گونه هایی از زنبور های جنس Trichogramma نیز قادر هستند تخم این آفت را پارازیته نمایند ، مگس های جنس Zenillia از خانواده ی  Tachinidae  از دیگر پارازیتوئید های این آفت محسوب می شوند  که بیشتر شفیره های این آفت را پارازیته می کنند

کنترل میکروبی :

برخی از ویروس ها و نیز باکتری های Micrococcus pieridis و Bacillus thuringiensis و B.aerifaciens از جمله عوامل میکروبی کنترل کننده ی این آفت می باشند

کنترل شیمایی :

استفاده از حشره کش هایی که تاثیر کمتری روی دشمنان طبیعی داشته باشند ، برای مبارزه شیمیایی توصیه می شود ، عصاره ی برخی از گیاهان مثل آقطی و گندواش  نیز بر تخم و لارو این آفت تاثیر می گذارد.