تاثیرات اسید بوریک بروی گیاهان

این عنصر مقاومت گیاهان را نسبت به سرما و بیماری های گیاهی به شدت افزایش می دهد. در صورت بروز کمبود بور بطور معمول از ترکیباتی مانند اسید بوریک و بورات های سدیم و پتاسیم استفاده می شود. علاوه بر این ترکیبات می توان از ترکیبات آلی که در ساختمان آنها بور با پیوندهای ضعیف وجود دارداستفاده نمود.

گیاهان را از نظر مقدار نیازبه بور می توان به سه گروه کم نیاز، میان نیاز و پر نیاز تقسیم بندی نمود:

 گیاهان کم نیاز عبارت اند از : غلات، چمن، حبوبات، پیاز، سیب زمینی، خیار و انواع میوه های دانه ریز

گیاهان با نیاز متوسط عبارتند از : شبدر، کلم، هویج، کاهو، پنبه، توتون، اغلب میوه های هسته دار و سبزیجات.

 گیاهانی مانند یونجه، کرفس، چغندرقند و ترب در دسته گیاهان پرنیاز قرار می گیرند .

علائم کمبود بور در برگ، شاخه، میوه و حتی ریشه گیاه ممکن است مشاهده شود و به علت عدم تحرک بور در گیاه، علائم کمبود ابتدا در برگ های جوان و سرشاخه ها بروز می نماید. اولین علامت قابل مشاهده، توقف رشد جوانه انتهایی است که بلافاصله پس از آن برگ های جوان سبز کمرنگ شده و این رنگ پریدگی در قاعده برگ بیشتر از نوک برگ است و مرحله بعد سیاه شدن جوانه های رویشی و بافت های مریستمی ، تجزیه سلول ها و فساد سلول هاست. این ضایعات به بروز علائمی مانند تشکیل بافت های قهوه ای یا چوب پنبه ای و پوسیدگی داخل غده ها منجر می شود.

مطالعات نشان داده است که در تاکستان ها کمبود بور یکی از رایج ترین کمبودهاست .

به منظور بررسي تاثير محلول پاشي اسيد بوريک،آزماشی در  سطوح مختلف فسفیت پتاسیم و اسید بوریک روی درصد تشکیل میوه ارقام مختلف انگور،  در شرایط باغ در قالب دو آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح آماری کاملاٌ تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. آزمایش اول شامل محلول­پاشی فسفیت ­پتاسیم (صفر، 1500 و 3000 میلی­گرم در لیتر ) روی ارقام “عسگری”، “سفیدالی” و “رازقی” و آزمایش دوم محلول­پاشی اسید بوریک (صفر، 1500 و 3000 میلی­گرم در لیتر ) روی همین ارقام پس از باز شدن 50 درصد گل­ها انجام شد.

تعداد کل گل­ها، تعداد گل­های باز شده و باز نشده، میزان ریزش گل­ها، تعداد گل­ها بعد از ریزش و درصد تشکیل میوه در هر سه رقم اندازه­گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین ارقام “عسگری”، “سفیدالی” و “رازقی” و سه سطح مختلف فسفیت­پتاسیم و اسید بوریک در اکثر صفات مورد ارزیابی تفاوت معنی­داری در سطح یک یا پنج درصد وجود داشت.

کمترین تعداد ریزش گل با 69/44 و 85/51 و بالاترین درصد تشکیل میوه با 58/74 و 60/77 درصد به ترتیب در تیمار فسفیت ­پتاسیم و اسید بوریک 3000 میلی­گرم در لیتر حاصل شد.

با توجه به نتایج بدست آمده در این پژوهش و همچنین با در نظر گرفتن سایر صفات مهم و شرایط آزمایش، کاربرد کود فسفیت­ پتاسیم و کود اسید بوریک با غلظت 3000 میلی­گرم در لیتر در زمان باز شدن 50 درصد گل­ها به دلیل اثر مثبت آن روی افزایش میزان تشکیل میوه و بالا بردن میزان عملکرد و همچنین نیاز بالای انگور به آن، پیشنهاد می­گردد.

زمان و نحوه ی مصرف اسید بوریک در گیاهان مختلف به این صورت می باشد : 

اسید بوریک را  می توان به روش های مختلف (مصرف خاکی قبل از کاشت، آب آبیاری و محلول پاشی) مصرف نمود. .محلول پاشی پنج در هزارآن همراه پتاس  و سولفات روی در پائیز بعد از برداشت محصول و یا اوایل بهار به همراه ازت و روی قبل از باز شدن شکوفه ها بسیار با اهمیت و مفید است.

درختان: در زمستان در قسمت میانی سایه انداز به همراه کود حیوانی و گو گرد به صورت چالکود یا کانال کود به میزان 100 تا 150 گرم در هر درخت بارور مصرف می شود .

نباتات زراعی: هنگام تهیه بستر بذر همراه با سایر کودهای زمستانه به میزان 50 تا 80 کیلو گرم در هکتار در زیر خاک مصرف می شود .

محلولپاشی: در درختان میوه به نسبت 3 تا 5 در هزار و در محصولات زراعی به نسبت 3 تا 4 در هزار محلولپاشی می شود .

منبع : نارگیل