معرفی درخت سنجد – Elaeagnus angustifolia
سِنجـِد گونهای از سردهٔ سنجد و بومی آسیای غربی و مرکزی، افغانستان، از جنوب روسیه و قزاقستان تا ترکیه و ایران است. در حال حاضر به طور گستردهای در آمریکای شمالی نیز به عنوان گونه معرفی شده تثبیت شده است. سنجد یکی از مواد هفتگانه سفره هفتسین ایرانیهاست.
نام علمی :Elaeagnus angustifolia L
نام خانواده ( تیره ) : Elaeagnaceae
بومی منطقه :پراکنش جهانی این گونه جنوب اروپا ، غرب آسیا است ، در ایران نیز پراکنش قابل توجهی دارد ، اغلب در استان ها زیر درختان کاشته شده آن مشاهده می شود . آذربایجان ، کردستان ، همدان ، اصفهان ، فارس ، خوزستان ، خراسان ، سمنان ، تهران ، کرمان و یزد
مشخصات گیاه :
درختی کوچک با 7 تا 12 متر ارتفاع و خزان کننده ، به ندرت به صورت درختچه دیده می شود . شاخه های آن درخشان و اغلب قهوه ای تیره و شاخه چه ها کرک های شوره سری و به رنگ خاکستری – نقره ای دارند
برگ :
برگ ها سرنیزه ای ، یا بیضوری ، پوشیده از کرکهای شوره سری برنگ نقره ای ، اغلب کوتاه تر از 4 سانتی متر ، روی سطح فوقانی خاکستری – مایل به سبز روشن ( درخشان ) در سطح تحتانی نقره ای رنگ
گل :
گل ها منفرد ، بدون گلبرگ ، کاسبرگ ها لوله ای ، با سطح درونی زرد رنگ ، سطح بیرونی نقره ای رنگ
میوه :
میوه ها شفت تخم مرغی شکل با حدود یک سانتی متر طول هستند ، که در ابتدا رنگ نقره ای مایل به هنگام رسیدگی رنگ قهوه ای با بخش گوشتی آردی شکل دارند
روش ازدیاد گیاه :
کاشت بذر و قلمه
کاربرد :
در آسیای مرکزی ، یک محصول مهم و یک منبع مواد پروتئین و قندی و معدنی در کاروان های مسافرتی به شما می امد و میوه های خشک آن آسیاب و تبدیل به آرد می شد . برای تزییین باغ ها بعلت تاج نقره ای رنگش بخصوص در روزهایی که باد می وزد ، بسیار با ارزش است
نیاز ها :
این درخت نسبت به خشکی مقاوم است و آلودگی های جوی را تحمل می کند
منبع : کتاب درختان و درختچه های مناطق معتدله و سردسیر / مهندس اسماعیل محمدی بیلانکوهی
اولین دیدگاه را ثبت کنید