ترباسيل (سينبار)
نام انگلیسی : terbacil
علفکش انتخابي، سيستميک و پايدار، از گروه اوراسيل
فرمولاسیون:
سينبار Sinbar %80 WP
تاریخ ثبت: سال 1352
ویژگیهای خاص:
نحوه اثر: بازدارنده فتوسنتز
نحوه جذب و انتقال درگياه: گاهي جذب از طريق شاخ و برگ ولي بيشتر از طريق ريشه جذب ميشود. اين علفكش در آپوپلاست گياه قابل انتقال است.
علائم تأثير در گياه: كلروز سريع و نكروزه شدن از حاشيه برگها و در نهايت خشك شدن برگها
ماندگاري در خاك(نيمه عمر): 5 تا 7 ماه
موارد مصرف در ايران:
علفهاي هرز در مزارع نيشکر و باغات ميوه 8/0 تا 2/3 کیلوگرم ماده مؤثره در هکتار
موارد مصرف در ساير کشورها:
علفهاي هرز دو لپه اي و تک لپه اي يکساله در سبزيجاتي همچون ريحان، برگ بو، گل گاوزبان، بابونه، زيره سياه، گردمنه، پيازکوهي، گشنيز، شويد، رازيانه، شنبليله، کيک واش، کاشم، مرزنگوش، نعناع، جعفري، علفهاي حفاظت شده، رزماري، گل مريم، مرزه، ترشک، ترخون، آويشن
راهنماي مصرف:
•مقدار مصرف 1 تا 4 كيلوگرم در هكتار و بسته به نوع علف هرز، به صورت پيش رويشي و يا بعد از رويش علف هرز توصيه ميشود.
•بارندگي کافي براي نفوذ به منطقه ريشه علفهاي هرز ضروري ميباشد.
•مصرف سم در ابتداي بهار بهترين نتيجه را دارد.
•حداکثر دفعات سمپاشي يک بار در سال ميباشد.
•روي خاکهای شني، شني لومي و خاکهایي که کمتر از 1 درصد مواد آلي دارند مصرف نکنيد.
•روي هر محصول يا گياه مصرف نشود و بايد براساس ليست گياهان توصيه شده مصرف گردد.
•آخرين نوبت سمپاشي در بهار و قبل از رويش علفهاي هرز ميباشد.
احتیاطهای لازم:
•خاصيت انتخابي ترباسيل در گياهان زراعي محدود است.
•امكان آسيب رسيدن به گياهان زراعي از بقاياي علفكش وجود دارد.
•بعضي واريتههای نيشكر به ترباسيل حساس مي باشند.
ملاحظات زيست محيطي:
•ميزان سميت( LD50، LC50 ،EC50):5000 ميليگرم بر كيلوگرم براي پستانداران، 31450 ميليگرم بر كيلوگرم براي پرندگان و 86 ميليگرم بر ليتر براي ماهيها