معرفی علف کش آلاکلر

محمد رضا زرهون
7 بهمن, 1397
بدون دیدگاه
3 دقیقه زمان مطالعه

نام انگلسی :Alachlor

فرمول شیمیایی : C14H20ClNO2

علف‌کش انتخابي، سيستميک، از گروه كلرواستاميدها (آميد)
فرمولاسیون:
لاسو Lasso %48 EC
تاریخ ثبت: سال 1354
ویژگی‌های خاص:
نحوه اثر: جلوگيري از تقسيم سلول، بازدارنده سنتز پروتئين و رشد مريستم، ممانعت از سنتز اسيدهاي چرب با زنجيره بسيار طويل در گياهان حساس. گياه ذرت توسط گلوتاتيون ترانسفراز(glutathione transferase)، سميت اين علف‌كش را از بين مي‌برد و از اين جهت به آن مقاوم است.
نحوه جذب و انتقال درگياه: به سهولت توسط ريشه گياه جذب شده و حركت آن در آپوپلاست و مقداري نيز در سيمپلاست است. تجمع اين علف‌كش بيشتر در اندام‌هاي رويشي است تا اندام‌هاي زايشي گياه.
علائم تأثير در گياه: جلوگيري از جوانه‌‌زني و رشد اوليه گياهچه، بد شكلي گياهچه‌های جوانه زده.
ماندگاري درخاك(نيمه عمر علف‌كش): 15روز

موارد مصرف در ايران: 
علف‌هاي هرز باريك برگ و پهن‌برگ در مزارع ذرت ] 5 لیتر آلاکلر + 1 تا 5/1 کیلوگرم آترازین قبل از کشت یا بعد از کاشت[
موارد مصرف در ساير کشورها:
بادام زميني، پنبه، نيشكر، ذرت، سورگوم و سويا


راهنماي مصرف:
•5 ليتر آلاکلر + 1 تا 5/1 کيلوگرم آترازين قبل از کاشت، مخلوط با خاك و يا بلافاصله بعد از کاشت ذرت.
•اين علف‌كش بيشتر براي كنترل علف‌هاي هرز باريك برگ يكساله و اويار سلام كاربرد دارد.
•جهت كنترل اويارسلام بهتر است آلاكلر در مقادير بيشتر و به صورت آميخته با خاك استفاده شود.
•آلاكلر علاوه بر قابليت اختلاط با آترازين مي‌تواند با علف‌كشهاي ترفلان، گليفوسيت و ايمازاكوئين نيز بكار رود.
•در موارد خاص مي‌توان دو علف‌کش آترازين و آلاکلر را به صورت منفرد نيز در مزارع ذرت مصرف نمود.
•با توجه به اينكه حركت آلاكلر در خاك به ميزان متوسط و يا زياد است، ميزان شستشوي آن در خاك زياد است. با اين حال ميزان جذب اين علف‌كش با افزايش مواد آلي و درصد رس خاك افزايش مي‌يابد و از اين جهت در اين خاكها آلاكلر به آب‌هاي زيرزميني وارد نخواهد شد.
•در خاك‌هايي با بافت متوسط و رطوبت متوسط تأثير علف‌كشي آلاكلر 6 تا 10 هفته دوام دارد.

احتیاط‌های لازم:
•كاربرد آلاكلر در محصولات زراعي توصيه نشده موجب از بين رفتن آنها و يا كاهش عملكرد خواهد شد.
•ميزان حركت آلاكلر در خاك متوسط و يا زياد است و از اين جهت امكان شستشوي آن در خاك بالا است.
ملاحظات زيست محيطي:
•ميزان سميت( LD50، LC50،EC50):440 ميلي‌گرم بر كيلوگرم براي پستانداران، 1536 تا 5620 ميلي‌گرم بر كيلوگرم براي پرندگان و 8/1 تا 8/2 ميلي‌گرم بر ليتر براي ماهي‌ها.
•آلاكلر همانند آترازين براي محيط زيست خطرناك مي‌باشد. اين علف‌كش توسط سازمان حفاظت محيط زيست امريكا به عنوان تركيبي تقريبا سمي(slightly toxic ) تقسيم بندي شده است.
•انتقال اين علف‌كش از سطوح مورد استفاده به آب‌هاي زيرزميني موجب آلودگي آب مي‌شود.
•شرب آب آلوده و يا استحمام با آب آلوده به آلاكلر عوارضي در بر خواهد داشت. سوزش چشم و پوست از علائم آن و بروز سرطان از مهمترين بيماري‌هاي ناشي از اين علف‌كش مي‌باشد.
•كا ربرد آلاكلر از سال 2006 در اتحاديه اروپا ممنوع اعلام شده است.

بدون دیدگاه
اشتراک گذاری
اشتراک‌گذاری
با استفاده از روش‌های زیر می‌توانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.