بیماری بلاست گلابی و نحوه مبارزه با آن

بلاست گلابی یا لکه مردگی باکتریایی شکوفه اولین بار در سال ۱۹۱۴ از انگلستان گزارش شد. در حال حاضر این بیماری در سراسر جهان هرجا که گلابی کشت می شود می تواند شیوع داشته باشد. بلاست گلابی در ایران، نخستین بار در باغهای گلابی مشهد و حومه مشخص و گزارش شد

نشانه های بیماری

نشانه های تیپ این بیماری در شکوفه های گلابی ایجاد می شوند. لکه مردگی در بخش خارجی کاسبرگها، دمگلها و نهنجهای دسته های گل که هنوز باز نشدهاند ظاهر می شود. در شرایط آب و هوایی مناسب، سیاه شدگی در تمام دسته گل توسعه می یابد و منجر به خشکیدگی تمام گلها و برگهای سیخک می شود. ظهور و همکاران، گزارش کنندگان بیماری از مشهد می نویسند: علایم بیماری تا اندازهای مشابه نشانه های سوختگی آتشی گلابی بر اثر Erwinia amylovora هستند، ولی شیرابه از بافتهای آلوده ترشح نمی شود.

عامل بیماری

عامل بیماری Pseudomonas syringae pv. Syringae است، باکتری مذکور فلورسنت، گرم منفی و میله ای است و در محیطهای محتوی سوکروز، لوان تولید می کند. بیشتر سویه های آن دارای فعالیت هسته یخ سازی بوده، سیرینگومایسین تولید می کنند. باکتری مذکور دامنه میزبانی وسیع دارد و می تواند به صورت رورستی (اپی فیتی) در بسیاری از گیاهان به زندگی خود ادامه دهد. این باکتری بیشتر اوقات در پینه و فلسهای جوانه های خفته، و برگهای درختان میوه زمستان گذرانی می کند. در اوایل بهار، جمعیت باکتری موجود در جوانه ها شروع به ازدیاد کرده، تشکیل پرگنه (کولونی می دهند و با قطره های باران، آب آبیاری و حشرات به اندامهای درخت انتشار پیدا می کنند.

مبارزه

باکتری از منافذ موجود در شکوفه ها، برگها و کلاله های گل، وارد شده، آنها را آلوده می سازد. هوای سرد و مرطوب یا بارانی در خلال دوره گلدهی برای شیوع بلاست شکوفه مناسب است. برای کنترل این بیماری، سمپاشی درختها در مرحله خفتگی جوانه ها با قارچکشهای مسی توصیه می شود.