بیماری لکه قرمز برگ آلو و گوجه و مبارزه با آن

لکه قرمز برگ آلو و گوجه ،این بیماری بیشتر در نواحی جنوب و جنوب شرقی اروپا شامل رومانی، بلغارستان و تاجیکستان شیوع دارد و در بیشتر استان هاي ایران هم شایع است، تاکنون از استان هاي آذربایجان شرقی، همدان، مرکزي و نیز سواحل دریاي خزر، گرگان، قصر شیرین، خرم آباد و کرج از روي درختان آلو، گوجه و آلو وحشی گزارش شده است.

علائم

روي برگ های آلو لکه هایی مدرو یا بیضی شکل ظاهر می شوند که ابتدا زرد هستند و سپس قرمز رنگ می شوند. برگ در محل لکه ها کمی متورم و کلفت می شود. در اواخر تابستان معمولاً لکه هاي بیماري به رنگ قهوه اي تا قهوه اي تیره در می آیند. رنگ لکه ها در پشت برگ پر رنگ تر است و بافت برگ در محل لکه ها غضروفی شده، سطح زیرین برگ در محل لکه ها داراي برآمدگی و سطح فوقانی فرورفتگی پیدا می کند. تعداد لکه ها روي برگ زیاد و گاهی به 50 تا 60 عدد نیز می رسد. برگ هایی که به شدت آلوده باشند، قبل از موقع خزان می کنند.

عامل بیماری

عامل بیماري لکه قرمز برگ آلو و گوجه قارچی هتروتال به نام  .rubrum Polystigma pers (Pol) Dc است. این قارچ به رده ی Pyrenomycetes و راسته ی Phyllachorales تعلق دارد. در جنس Polystigma استروما و کلیپئوس کاملاً رشد کرده است. پریتس ها که معمولاً شلغمی شکل هستند در استروما تشکیل می شوند.

آسک ها استوانه اي کشیده و محتوي هشت آسکوسپور یک یاخته اي و بی رنگند. ریسه هاي این جنس رنگدانه هایی دارند که موجب زرد یا قرمز شدن برگ هاي مورد حمله می شوند. در فرم غیر جنسی قارچ پیکنید تشکیل می شود. پیکنیدیوسپور ها نخی، انحنادار و بی رنگ هستند. قسمت پایین پیکنیدیوسپور ها ضخیم تر بوده، انتهاي آنها که مانند دسته ي عصا قوص دارد نازك می شود.

چرخه بیماری

قارچ rubrum Polystigma از نظر بیولوژي و فیزیولوژي بسیار شبیه P. amigdalinum عامل بیماري لکه آجري برگ بادام است. این قارچ بعد از نفوذ در بافت برگ هاي آلو ریسه اي تشکیل می دهد که بین یاخته هاي بافت نردبانی پیشروي کرده، به رشد و توسعه ي خود ادامه می دهد. همزمامن با رشد قارچ، سلول هاي برگ نیز ساختمان طبیعی خود را از دست داده، از نظر شکل ظاهري نامنظم وکشیده تر از سلول هاي سالم می شوند.

سرانجام توده هایی از ریسه هاي ضخیم، متراکم و به هم پیچیده ي کلاف مانند قارچ به وجود می آیند و از همین توده هاست که استروماي قارچ تشکیل می شود. بعد از تشکیل استروما تشکیل پیکنید نیز شروع می شود، پیکنیدیوسپور ها به تدریج در پیکنید ها تشکیل می شوند. عامل بیماري به صورت پریتس زمستانگذرانی می کند و در اوایل بهار آسک و آسکوسپور هاي آن کاملاً می رسند

مبارزه با بیماری

• استفاده از ارقام مقاوم

• اقدام هاي بهداشتی: جمع آوري برگهاي ریخته شده در خاك باغ در پاییز و سوزاندن یا زیر خاك بردن آنها با شخم عمیق، نقش مهمی در کاهش مایه ي قارچ دارد.

• مبارزه ي شیمیایی با سموم کاپتان با غلظت 3 در هزار، زینب 3 در هزار و مخلوط بردوي 1 درصد: بهترین موقع شروع اولین سمپاشی بعد از ریزش کامل گلبرگ هاست. سمپاشی دوم به فاصله ي تقریباَ 14 روز بعد از سمپاشی اول و سمپاشی سوم نیز 14 روز بعد از سمپاشی دوم باید انجام شود.