بیماری پوسیدگی میوه انار و مبارزه با آن

محمد رضا زرهون
11 فروردین, 1398
2 دیدگاه
3 دقیقه زمان مطالعه

پوسیدگی میوه انار، این بیماری در بیشتر باغهای انار کشور شیوع دارد. در اواخر فصل رویش در میوه های روی درخت و بیشتر موارد، پس از برداشت میوه و نگهداری آن در سردخانه یا انبار بروز می کند.

نشانه های بیماری

قارچهای مولد پوسیدگی میوه انار پس از ورود به داخل میوه، به سرعت رشد و نمو می کنند و زیاد می شوند. در این حالت گوشت دانه های انار نرم و لهیده می شود و به رنگهای سیاه، آبی، خاکستری یا مخلوطی از این رنگها در می آید. چنانچه عوامل بیماریزا از راه سوراخهای ایجاد شده در گلوگاه ميوه وارد شده باشند، معمولا نشانه ای از پوسیدگی در پوست میوه ظاهر نمی گردد. اگر ورود قارچهای بیماریزا به داخل میوه از راه ترکها، سوراخها و آسیبهای مکانیکی به پوست اتفاق افتاده باشد در این صورت پوست میوه انار نیز در مبادی ورودی – عوامل بیماریزا نرم و لهیده شده، رنگش روشن تر گشته، پاره می شود.

 

عوامل بیماری

عوامل بیماری بررسیهای به عمل آمده در ایران نشان می دهند: گونه های مختلفی از قارچهای متعلق به جنسهای Aspergillus و Nematospora Alternaria ، Rhizopus Botrytis ، Penicillium می توانند موجب پوسیدگی میوه انار شوند، ولی بیشتر پوسیدگیها بر اثر As. niger و P. glabrum به وجود می آیند.

هر چند دو قارچ اخير الذكر در شرایط مناسب از نظر دما و رطوبت می توانند از راه ترکهای بسیار ریز نامرئی و حتی پوست میوه های سالم به داخل میوه رخنه و پوسیدگی ایجاد کنند، با وجود این قارچهای مولد این بیماری بیشتر از راههای ورودی ایجاد شده در گلوگاه یا پوست میوه انار نفوذ می کنند. مهم ترین عوامل ایجاد مبادی ورود قارچها در میوه انار و پیدایش پوسیدگی عبارتند از:

  1. عوامل محیطی مؤثر در ترکیدگی میوه و یا خارهای سر شاخه ها که هنگام وزش باد موجب سوراخ شدن پوست میوه می شوند.
  2. حشراتی که لارو یا بالغ آنها به داخل میوه می روند، مانند کرم گلوگاه انار (Spectrobuta cerutoniue)
  3. حشرات مکنده همچون انواع سنها که وارد میوه نمی شوند، ولی نیش یا خرطوم آغشته به قارچ خودشان را به داخل میوه فرو می برند.
  4. آسیبهایی که هنگام برداشت یا جابه جایی یا بر اثر کنه ها، آفتاب و عوامل مکانیکی به میوه انار وارد می آیند.پوسیدگی میوه انار

مبارزه

اقدامهای زیر در کنترل پوسیدگی میوه انار و کاهش خسارت آن مؤثرند:

1. بررسیهای انجام شده در ایران نشان می دهند که بیش از ۹۰ درصد از مبادی پیدایش پوسیدگی میوه انار، راه ورودی ایجاد شده به وسیله کرم گلوگاه انار است. بنابراین با کنترل این آفت کلیدی در باغهای انار و نیز سنهای ناقل بیمارگرها، پوسیدگی میوه انار در باغ و همچنین انبار به طور محسوس کنترل می شود.

۲. محصول انار به موقع برداشت شود تا دچار سرمای زودرس و در نتیجه ترک خوردگی نشود.

٣. بعد از برداشت محصول، انارهای سالم (بدون ترک خوردگی و آفت زدگی) از میوه های آلوده و مصدوم جدا و فقط انارهای سالم در سردخانه یا انبار نگهداری شوند.

۴. هنگام برداشت محصول دقت شود به میوه ها ضربه وارد نشده، پوست آنها زخمی نگردد و جابه جایی آنها با دقت و به آرامی انجام شود.

۵. انارهایی که به منظور نگهداری در انبار یا سردخانه انتخاب می شوند، قبل از انتقال به انبار یا سردخانه با محلول تیابندازول (تکتو) ۱٫۵ تا ۲ در هزار پلشت بری گردند. میوه انار را می توان در سردخانه های مجهز در دمای ۲ تا ۱۰ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی ۸۰ تا ۹۰ درصد به مدت ۴ تا ۷ ماه نگهداری نمود