نقش های اصلی هورمون سیتوکنین در گیاه

هورمون سیتوکنین محرک رشد گیاه است ، و باعث طویل شدن سلول و حجیم شدن آن می شود  و در نهایت باعث افزایش رشد آن می شود ، این هورمون  با غلظت زیاد از تشکیل ریشه جلوگیری می‌کند و با غلظت خیلی کم به تشکیل ریشه کمک می‌کند.پیری را در برگها به تاخیر می‌اندازد و از ریزش گلها و برگها و میوه‌ها جلوگیری می‌کند. محلول پاشی با سیتوکینین بر روی برگها نسبت رشد ریشه به شاخه را کاهش می‌دهد در حالی که کاربرد آن روی ریشه این نسبت رشد را افزایش می‌دهد.

تاثیر سیتوکنین بر رشد بذر کاشته شده :

انواع مختلف سیتوکینین‌ها در شکستن دوره خواب تعدادی از بذرهایی که به نور هم حساس نیستند، موثر هستند.اگر بذرها یک روز در محلول سیتوکینین خیس بخورند جوانه زنی افزایش می‌یابد.

تاثیر سیتوکنین بر گل دهی درخت :

سیتوکینین موجب افزایش گلدهی در گیاهان روز کوتاه در شرایط روز بلند و بر عکس می‌شود. استفاده از هورمون سیتوکینین موجب افزایش طول عمر گلهای بریده و سبزیهای برگی در مرحله بعد از برداشت می‌شود. افزایش گیاهانی مانند گل داوودی و گل میخک از طریق کشت بافت به کمک این هورمون انجام می‌گیرد.

تاثیرات سیتوکنین بر میوه :

سیتوکینین رشد اولیه تخمدان را در میوه‌ها باعث می‌شود. سیتوکینین دوره نونهالی(صغیری) را در نهالهای درختان میوه کوتاه می‌کند و با  رقابت بین رشد مریستم انتهایی شاخه و رشد میوه را می‌شکند و باعث رشد بهتر میوه‌های می‌شود.تحقیقات نشان داده ریزش میوه‌ها در نهالهای جابجا شده به علت کمبود سیتوکینین است.سیتوکینین‌ فعالیت جوانه‌های جانبی را در شاخه‌ها افزایش داده و موجب ایجاد شاخه‌های فرعی در درختان میوه شده و غالبیت جوانه انتهایی را می‌شکند و موجب کاهش رشد طولی شاخه می‌شود.

از سیتوکینین‌ها برای بوجود آوردن جوانه‌های اتفاقی روی شاخه‌های درختان میوه و همچنین تبدیل پیچک به خوشه در درخت انگور استفاده می‌شود.اگر سیبها با این هورمون از 10 روز بعد از اینکه گلها باز شدند هورمون پاشی شوند طول میوه‌های سیب درازتر خواهد شد.