به طور کلی جواب خیر است، امکان مدیریت شیمیایی جو دره در مزرعه جو در صورتی که جو کاشته شده باشد وجود ندارد، بایستی قبل از کاشت نسبت به سمپاشی علف کش های پیش رویشی و تناوب زراعی که یکی از راه های مناسب برای کنترل جمعیت جودره است
بیماری خال زدگی یا Speck، توسط باکتری Pseudomonas syringae pv tomato ایجاد میگردد.
یک محیط کشت جامد تعریف شده ساده حاوی سیترات و سوکسینات ، سه اسید آمینه (L- گلوتامین ، L- آسپاراژین و L- سیستئین) ، hemin کلرید ، نشاسته سیب زمینی ، صمغ ژلان (GelRite) و نمک های معدنی از رشد سویه های Xylella fastidiosa که عامل پیرس انگور است پشتیبانی می کند (آلمیدا و همکاران، 2004). در کتاب باکتری شناسی گیاهی در صفحه 251 نوشته شده است که توسط زنجرک بال شیشهای و دو درون همزیست دیگر که این پاتوژن را در خود نگه می دارند، به ترتیب ویتامین ها و کوفاکتورها و اسیدآمینه های ضروری را برای این پاتوژن فراهم میکنند که در شیره آوند چوبی گیاه وجود ندارد. این باکتری همچنین در محیط با سیترات و L- گلوتامین به عنوان تنها منابع کربن و ازت رشد کرد. نشاسته سیب زمینی برای رشد باکتری ضروری نبود ، اما در محیط های فاقد hemin کلراید هیچ رشدی مشاهده نشد. آگار وقتی به عنوان عامل ژل استفاده می شود رشد باکتری ها را مهار می کند (آلمیدا و همکاران، 2004).
باکتری A. tumefaciens گرم منفی و غیراسپورزای است ئ بهصورت میله ای کوچک تکثیر می شود و دارای تاژک هایی است که به آن امکان تحرک می دهند. هم هوازی و م غیرهوازی می تواند رشد کند. همه استرین ها دارای پلاسمید موسوم به Ti هستند. تفاوت این دو در این است که آنیلین آبی توسط A. tumefaciens جذب می شود اما توسط A. radiobacter جذب نمی شود. همچنین A. tumefaciens در محیط کشت DIM به طور انتخابی مالاکیت سبز را جذب می کند (کتاب باکتری شناسی گیاهی صفحه ی 198).
علاوه بر این ها، این دو عامل در ژن ها و در استرین های پرآزاد خود با هم متفاوت هستند و هرکدام میزبان های متفاوتی می توانند داشته باشند. و جدایه ای از A. radiobacter وجود دارد که از رشد و بیماری زایی A. tumefaciens جلوگیری میکند.
پیتیوم یک نوع Oomycete و متعلق به راسته ی Peronosprales است. هیفها به صورت هیالین هستند و میسلیوم فاقد دیوارههای عرضی است.
اختلاف اصلی آنها در صفحه 57 کتاب زیست شناسی قارچها مشخص شده است، دستگاه گلژی پیتیوم است که تودهای از کیسه های پنکیک مانند که ویژه جانوران و اُاُمیکوتا است و با قارچ های دیگر متفاوت است.
تفاوت این شبه قارچ با مابقی قارچها در ادامه مربوط به تجمع زیرکیسهها در نوک ریسه است که در شبه قارچها خوشهی ریزکیسه انتهایی تشکیل میدهد ولی در قارچهای حقیقی مرکز خوشه ریزکیسههای انتهایی، هسته ای عاری از ریزکیسه است که از شبکه ای ریز رشتههای اکتینی به همراه ریزلولههای که از آن عبور کرده تشکیل شده است.
قارچهای میتوسپوریک - همچنین به عنوان Deuteromycota ، Deuteromycotina و deuteromycetes شناخته می شوند - قارچهایی هستند که قادر به تولید اسپورهای جنسی نیستند و بنابراین در یک شاخه جداگانه قرار می گیرند
مثل Septoria, Cercospora, Ascochyta و Pyricularia که به قارچ های کنیدی زا نیز معروفند.
قارچ هایی مثل بازیدیومیست، هاگهای هاپلوئید تولید ریسه هاپلوئید میکنند، با لقاح، میسلیوم های جفت هستهای (N+N) تولید میشود که اندام اصلی قارچ هستند. این ریسه های جفت هستهای ممکن است به صورت غیرجنسی تولید هاگ کد که دورابه منجر به تشکیل هسته دیپلوئید شود و ممکن است به صورت میتوز تکثیر شود یا زیگوت کند. زیگوت با کاهش کروموزومی تقسیم می شود و بازیدیوسپورهایی با هسته هاپلوئید تولید میکند.
علت تفاوت در تولیدمثل، تولید اسپور و یا اندام تکثیری مناسب در محیط مناسب یا ایجاد سویههای جدید بیماری زایی و نوترکیبی جهت سازگاری با محیطی خاص و یا ایجاد آلودگی در میزبانی خاص است که تشخیص آن تنها با استفاده از روش ریسه پیوندی قابل مشاهده است.
در ریسه پیوندی، تنها ریسه های هم سازگار به سمت هم جذب می شوند. وجود گروه های ریسه پیوندی در R. solani نشان دهنده تمایز ژنتیکی جمعیت ها در هر گروه ریسه پیوندی است
مثلا سویه هایی از گروه ریسه پیوندی یک (AG1) در رایزوکتونیا باعث پوسیدگی بذر و ساقه زیرلپهای و سوختگی قسمت های هوایی گیاه می شود اما سویههای AG2 موجب شانکر در محصولات ریشه ای، ساقه سیمی و وصله قهوهای در علفهای چمنی میشود. با این حال میزان تولید و تناسل در میان هم نژادها در مولفه های جنسی تولید مثل R. solani AG-1 IA به احتمال زیاد منعکس کننده زیست شناسی قارچ در آن محیط خاص است ، نه یک اشاره به سیستم های جفت گیری هموتالیک یا هتروتالیک.
Zygomycota یا قارچهای zygote یک طبقه ی جدا در kingdom قارچ ها است. اکنون آن ها بخشی از دو راسته ی Mucoromycota و Zoopagomycota هستند. تقریباً 1060 گونه شناخته شده است. آنها بیشتر در خاک یا با مواد گیاهی یا حیوانی در حال پوسیدن زندگی می کنند. برخی از آنها انگل گیاهان ، حشرات و حیوانات کوچک هستند ، در حالی که برخی دیگر با گیاهان روابط همزیستی ایجاد می کنند. هیفهای زایگومایست ممکن است سینوسیتی باشند.
طبق آخرین رده بندی قارچ ها، قارچ ها در شاخه های زیر طبقه می شوند
- شاخه ی Caulochytriomycota
- شاخه ی Rozellomycota
- شاخه ی Aphelidiomycota
- شاخه ی Chitridiomycota
- شاخه ی Monoblephramycota
- شاخه ی Neocalimastigomycota
- شاخه ی Calcarisporiellomycota
- شاخه ی Glomeromycota
- شاخه ی Mortierellomycota
- شاخه ی Mucoromycta
- شاخه ی Entomophthoromycota
- شاخه ی Kickxekomycota
- شاخه ی Zoopagomycota
- شاخه ی Ascomycota
- شاخه ی Basidiomycota
- شاخه ی Entorrhizomycota
- شاخه ی Dictyosteliomycota
- شاخه ی Myxomycota
- شاخه ی Hyphochytriomycota
- شاخه ی Labyrinthulomycota
- شاخه ی Blastocladiomycota
منبعصانعی، ج.، و رضوی، س. الف. 1399. صول قارچ شناسی (زیست شناسی، رده بندی، ژنتیک). نشر آییز، 112-145.
نکته: هوموتالیسم به شرایط داشتن ساختارهای تولیدمثلی جنس های ماده و نر بر روی یک بدنه یا پایه گفته می شود. از طرف دیگر داشتن ساختار تولیدمثل جنس ماده و نر بر روی پایه های مختلف به عنوان هتروتالیسم شناخته می شود.
هتروتالیسم و هموتالیسم دو نوع از شرایط تولید مثل جنسی هستند که در برخی از جلبک ها و قارچ ها یافت می شود. در homothallism ، تولید مثل جنسی به شرکای مشابه نیاز دارد. در حالی که در هتروتالیسم ، تولید مثل جنسی در دو شریک سازگار اتفاق می افتد. دو تفاوت اصلی بین هتروتالیسم و هوموتالیسم عبارتند از:
هموتالیسم |
هتروتالیسم |
تعریف: در این ، پایه ها دوجنسی هستند. به عبارت دیگر ، این شرایطی است که در آن هیف ها از نظر ژنتیکی سازگار هستند و از زیگوسپور ناشی از دو شاخه میسیلیوم تشکیل می دهند. این زیگوسپورهایی که تولید می کنند مستقل هستند. آنها تحت عمل خود لقاحی قرار می گیرند. |
تعریف: این شرایطی است که به دو جفت گیر سازگار در تولید مثل جنسی نیاز دارد ، آنها خود عقیم نیستند. آنها تحت لقاح متقابل قرار می گیرند. |
تولید مثل دوجنسی در شرایط یکدستی انجام می شود. ساختارهای تولید مثل ماده ونر هر دو در پایه یا تالوس یکسان وجود دارد. این میزان ترکیبی را کاهش می دهد و اندازه جمعیت را کاهش می دهد |
تولید مثل تک جنسی صورت می گیرد. ساختارهای ماده و نر در تالوس مختلف وجود دارد. این باعث افزایش اندازه جمعیت و ترکیب مجدد آن می شود. |
توجه: نمونه هایی از هتروتالیسم: پنی سیلیوم ،
Saccharomyces cerevisiae. از طرف دیگر ، گونه آسپرژیلوس نمونه ای از هوموتالیسم است. تفاوت اصلی بین هتروتالیسم و هموتالیسم نوع ساختارهای تولیدمثلی است که بر روی تالوس وجود دارد و اثر تولید مثل.
طبق مقاله ای با عنوان Effect of potassium phosphite alone and in mixture with fungicides on the control of late blight in tomato crop
اثر فسفیت پتاسیم همراه با قارچ کشی مثل مانکوزب، اثر هردورا نسبت به زمانی که جداگانه استفاده شدند بیشتر میکنه
در قارچ های OOmycota با ترکیب شدن گامت نر که آنتریدی (مشابه آسکومایکوتا) و ااوگونیوم (گامت ماده) است، ااسپور تولید میشود. ااسپور ناشی از تولیدمثل جنسی است.
موثرترین قارچ کش ها برای کنترل، قارچ کش های حفاظتی حاوی کلروتالونیل ، به عنوان مثال ، داکونیل ، محلول های مس حاوی دی استات دی آمونیاک مس (به عنوان مثال ، Liquicop) ، پروپیکنازول (به عنوان مثال ،Banner Maxx II) و قارچ کش سیستمیک تیوفانات-متیل (به عنوان مثال ، Cleary's 3336) ، فقط زیر نظر کارشناس استفاده شود).
هیف های رایزوکتونیا مشخصاتی دارند مثل رنگ قهوه ای تیره، به صورت Septate و چند هسته ای هستند که در آن سلول ها میتوانند 2-18 هسته داشته باشند. این تفاوت در ریزوکتونیا ها موجب تنوع ژنتیکی یا Genetic Diversity می گردد توصیه میکنم مبحث Multinucleate مطالعه گردد.
ضمنا تمام گونه های رایزوکتونیا بیمارگر نیستند بیشتر آن ها ساپروفیت بوده و عامل پوسیدگی و تجزیه مواد در طبیعت هستند