نقد و بررسی
بذر گوجه فرنگی گیلاسی گلخانه ای ایتالیاییگوجه فرنگی چری ( گیلاسی ) مناسب برای کشت در محیط گلخانه و مزرعه با آب و هوای مناسب، مناسب برای کشت مستقیم و یا تهیه نشا در خزانه های مربوطه برای انتقال به مزرعه، اگر مستقیماً به کشت بذر گوجه فرنگی چری درشت اقدام میکنیم، باید به محض برطرف شدن خطر سرما و رفع یخبندان کشت آن انجام گیرد. در این صورت زمین به جوی و پشته تبدیل میشود و بذور در بالای داغ آب کاشته میشوند. عمق کاشت بذر در گوجه فرنگی حدود یک سانتیمتر است. فاصله دو نهر نسبت به پا بلند و پا کوتاه بودن بوتهها بین ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر متغیر است. فاصله دو بوته روی خطوط کشت بین ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر میباشد.
نشاکاری باید وقتی صورت گیرد که هوا خنک باشد، که معمولاً بعد از ظهر موقع مناسبی برای این کار است. نشاکاری ممکن است با دست صورت گیرد. و یا با ماشین نشاکار انجام شود که در این موقع استفاده از محلولهای شروعکننده و یا S.S. لازم و ضروری است. قبل از انتقال نشا به محل اصلی، زمین به جوی و پشته تبدیل میشود، که قبلاً در مورد آن صحبت شد.
عمل مقاوم کردن بوتهها قبل از انتقال نشا حتماً لازم است. این اعمال شامل قرار دادن بوتههای گوجه فرنگی در حرارت کم، کم کردن میزان رطوبت خاک و دیگر کارهایی است که نشاها را نسبت به شرایط نامساعد مزرعه مقاوم میکند. عمل مقاوم کردن ممکن است ۴ تا ۱۰ روز طول بکشد. چنانچه مقاومسازی بیش از حد به طول بینجامد، موجب زرد شدن بوتهها میگردد.
نگهداری از گوجه فرنگی چری :
از بین بردن سله ها و مبارزه با علفهای هرز حتماً باید در زمان های مورد نیاز انجام شود. این کار در اوایل رشد بوته، اهمیت فراوانی دارد. نسبت به آب و هوای منطقه کود سرک باید در دو یا سه نوبت به زمین اضافه شود. آبیاری مزرعه گوجه فرنگی از امور ضروری است. در موقع آبیاری باید دقت کرد که بوتهها، خصوصاً میوهها در آب قرار نگیرند. قرار گرفتن میوه در آب به ترکیدن میوه کمک میکند. آبیاری باید با دقت انجام شود. زیرا کم و زیاد شدن دفعات آن و نامرتب و نامنظم بودن آن به خصوص موقع رسیدن میوه باعث بروز انواع بیماریها میگردد. اگر زمین کاملاً خشک شود و یک مرتبه آبیاری زیاد صورت گیرد بیشتر میوهها شکاف برمیدارند.
بوتههای گوجه فرنگی یا به حال خود باقی گذارده میشوند و یا اینکه تربیت و هرس میشوند. در این صورت فقط ۳ تا ۴ شاخه روی بوته گذاشته میشوند و بقیه آنها هرس میگردند. آزمایشهای مختلف نشان داده است که هرس به زودرسی و بالا بردن میزان محصول کمک میکند. مضافاً به اینکه مبارزه با آفات و امراض و برداشت میوه آسانتر صورت میگیرد. با هرس میتوان میزان ترکخوردگی میوه را تقلیل داد. برای هرس روشهای مختلفی متداول است که مرسومترین آنها نگهداشتن یک ساقه و بستن آن به قیمی میباشد که به پای بوته نصب شده است. با هرس بوته میتوانیم از فضای بیشتری استفاده کنیم و تعداد بیشتری در واحد سطح داشته باشیم.
0دیدگاه