بیماری سوختگی باکتریایی گردو (بلایت گردو) و نحوه مبارزه با آن

سوختگی باکتریایی گردو که به آن باکتریوز گردو، بلایت گردو، پوسیدگی مغز گردو و نقطه سیاه گردو هم گفته می شود در بیشتر کشورهای جهان شیوع دارد و خسارت زیادی وارد میکند

نشانه های بیماری

روی برگ : تمام قسمت های برگ ممکن است مورد حمله قرار گرفته و بعد از ایجاد عفونت، نقاط یا لکه های ریز، آبگز و براق را ایجاد کنند. به تدریج لکه ها بزرگ تر شده و سرانجام بافت برگ میمیرد که با مرگ بافت رنگ آن قهوه ای تیره میشود. آلودگی در لبه ی برگچه های جوان در حال رشد ممکن است شدید تر باشد.

روی سنبه نر: تا زمانی که سنبله حالت غیرفعال دارد و رشد کافی نکرده است مورد حمله قرار نمیگیرد. گلهادی منفردی که دارای دانه گرده هستند اگر آلوده شوند پژمرده و تا حدی آبگز می شوند.

روی میوه : آلوده گلگاه میوه گردو میتواند از طریق گرده گل آغشته به باکتری منتقل شود، نشانه های روی میوه به صورت نقاط یا لکه های کوچک آبگز است، با رشد بیشتر میوه خسارت کمتر می شود، در گاهی موارد عامل بیماری به مغز گردو می رسد و آن ها نرم و لزج می کند  و باعث فساد آن  می شود

روی شاخه : سرشاخه های جوان به بیماری حساسند معمولا طی دوره کوتاهی در بهار آلوده می شوند، روی سرشاخه ها لکه های تیره به وجود می آید و در بیشتر موارد باعث خشک شدن چند سانتی متری سرشاخه می شوند.

عامل بیماری

عامل این بیماری باکتری به نام Xanthomonas arboricola pv. juglandis است، باکتری زمستان را در جوانه های بیماری سپری میکند، سرشاخه ها و میوه های آلوده هم محل زمستان گذرانی مناسبی برای آن هستند، هیچ یک از عوامل طبیعی به اندازه رطوبت در ایجاد عفونت موثر نیستند، باران به ویژه باران زیاد و طولانی مهم ترین نقش را در وقوع و شیوع بیماری دارد

مبارزه

• کاشت نهال سالم و عاری از بیماری، هیچ یک از ارقام گردو نسبت به این بیماری مقاوم نیستند
• برای جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا به گیاه، بعد از هر طوفان، تگرگ یا هرعامل دیگری که موجب آسیب دیدن گیاه شود، کل گیاه را باید با بردوفیکس ۵ در هزار محلول پاشی کرد.

هوا مرطوب، بارندگی زیاد و شاخساره ها در حال رشد و نمو هستند، لازم است درختان هفته ای يكبار سمپاشی شوند. از بین سمومی که مورد آزمایش قرار گرفته اند، مخلوط بردو بهترین نتیجه را داده است و بعد از آن ترکیبات مسی دیگر اثر خوبی داشته اند. در سمپاشی اول می توان از مخلوط بردوی ۱ درصد و در سمپاشیهای بعدی از قارچکشهای مسی آماده مانند اکسی کلرور مس، به نسبتهای توصیه شده استفاده نمود.