بیماری پوسیدگی رزلینیایی ریشه و نحوه مبارزه با آن

بیماری پوسیدگی رزلینیایی ریشه

بیماری پوسیدگی رزلینیایی ریشه ، به پوسیدگی رزلینیایی ریشه، پوسیدگی دماتوفورایی ریشه و پوسیدگی سفید ریشه هم گفته می شود. باغداران اصفهانی به آن خوره می گویند علاوه بر درختان سیب، تقریبا بروی 170 گونه گیاهان متعلق به 63جنس دیگر آسیب وارد می کند. زیان این بیماری در نهالستانها زیاد است. هم چنین در زمین های قدیمی که زه آب دارند و زمین هایی جنگلی که درختان آن را تراشیده اند و جایگزین کرده اند شایع است.

نشانه های بیماری

در قسمت های هوایی گیاه نمایان شده، این علائم مثل رنگ پریدگی برگساره ها، عدم رشد و تشکیل شاخساره ها حدید روی درخت، کاهش رشد درخت، کوچکی و چروکیدگی میوه، کوچک شدن برگ ها که ممکن است زودتر از موعد بریزند.در اندام های زیر زمینی درخت ابتدا به صورت قهوه ای شدن و پوسیدگی ریشه کوچک بروزمی کندعفونت و پوسیدگی بافتها بعدا به ریشه های بزرگ هم سرایت می کند. سطح ریشه با لایه ای از میسلیوم قارچ پوشیده شده که ابتدا سفید و بتدریج خاکستری و کپکی می شود. در صورت پیشرفت بیماری در خاک هم ایجاد شده و نهال های الوده به راحتی از خاک خارج می شوند

عامل بیماری

شکل جنسی بیمارگر Rosellinia necatrix Prill و فرم غیرجنسی آنDematophora necatrix Hartig نام دارد. این قارچ متعلق به راسته Xylariales و  رده ی Pyrenomycetes است. ریسه این قارچ بند دار است و در مجاورت هر بند برجستگی گلابی شکل دارد که با این ویژگی  از ریسه ی دیگر قارچ های مولد پوسیدگی ریشه متمایز می  شود.

چرخه بیماری واپیدمیولوژی

میسیلیوم های این قارچ می تواند مدتی طولانی در ریشه های پوسیده و گاهی به شکل توده های میسیلیومی متراکم در خاک یا چسبیده به بقایای ریشه زنده بمانند و زمستان گذرانی کنند.عفونت و نفود مستقیم ریسه های فعال به داخل ریشه های کوچک روی می دهد. این قارچ ها ازراه های تماس ریشه آلوده با ریشه سالم درختان مجاور و برعکس، پخش قطعات ریشه های پوسیده، خاک، آب و نهالهای عفونی انتشار می یابند.رطوبت زیاد و دمای 20-25 درجه مناسب این بیماری است و در خاکهای سنگین، زه دار و غنی از موادآلی شیوع دارد.

مبارزه

• از نهالهای سالم و عاری از بیماری برای احداث مزرعه استفاده نید
• قبل از کاشت درختان، خاک زمینهای آلوده با متیل بروماید یا آفتابدهی ضدعفونی شود
• به منظور زیر خاک قرار نگرفتم طوقه و بن ساقه نهالها، از عمیق کاشتن نهالها اجتناب کنید.
• در باغهایی که بیماری در آن شایع شده، لازم است درختانی که امیدی به بقای آن ها نیست را از ریشه در آورده و بعد از در آوردن همه ی قسمت های ریشه آن را آتش بزنید. کانون های بیماری را باید با حفر خندق از گیاهان سالم جدا کرد تا انتقال صورت نگیرد، تاکنون رقم مقاومی برای این بیماری معرفی نشده است