معرفی درخت سنجد – Elaeagnus angustifolia

محمد رضا زرهون
1 شهریور, 1396
بدون دیدگاه
3 دقیقه زمان مطالعه

سِنجـِد گونه‌ای از سردهٔ سنجد و بومی آسیای غربی و مرکزی، افغانستان، از جنوب روسیه و قزاقستان تا ترکیه و ایران است. در حال حاضر به طور گسترده‌ای در آمریکای شمالی نیز به عنوان گونه معرفی شده تثبیت شده است. سنجد یکی از مواد هفت‌گانه سفره هفت‌سین ایرانی‌هاست.

elaang_aspect01

سنجد  – wild olive

نام علمی :Elaeagnus angustifolia L


نام خانواده ( تیره ) : Elaeagnaceae


بومی منطقه :پراکنش جهانی این گونه جنوب اروپا ، غرب آسیا است ، در ایران نیز پراکنش قابل توجهی دارد ، اغلب در استان ها زیر درختان کاشته شده  آن مشاهده  می شود . آذربایجان ، کردستان ، همدان ، اصفهان ، فارس ، خوزستان ، خراسان ، سمنان ، تهران ، کرمان و یزد

مشخصات گیاه :

درختی کوچک با 7 تا 12 متر ارتفاع و خزان کننده ، به ندرت به صورت درختچه دیده می شود . شاخه های آن درخشان و اغلب قهوه ای تیره و شاخه چه ها کرک های شوره سری و به رنگ خاکستری – نقره ای دارند

برگ  : 

برگ ها سرنیزه ای ، یا بیضوری ، پوشیده از کرکهای شوره سری برنگ نقره ای ، اغلب کوتاه تر از 4 سانتی متر ، روی سطح فوقانی خاکستری – مایل به سبز روشن ( درخشان ) در سطح تحتانی نقره ای رنگ

گل : 

گل ها منفرد ، بدون گلبرگ ، کاسبرگ ها لوله ای ، با سطح درونی زرد رنگ ، سطح بیرونی نقره ای رنگ

میوه :

میوه ها شفت تخم مرغی شکل با حدود یک سانتی متر طول هستند  ، که در ابتدا رنگ نقره ای مایل به هنگام رسیدگی رنگ قهوه ای با بخش گوشتی آردی شکل دارند

روش ازدیاد گیاه : 

کاشت بذر و قلمه

کاربرد : 

در آسیای مرکزی ،  یک محصول مهم و یک منبع مواد پروتئین و قندی و معدنی در کاروان های مسافرتی به شما می امد و میوه های خشک آن آسیاب و تبدیل به آرد می شد . برای تزییین باغ ها بعلت تاج نقره ای رنگش بخصوص در روزهایی که باد می وزد ، بسیار با ارزش است

نیاز ها : 

این درخت نسبت به خشکی مقاوم است و آلودگی های جوی را تحمل می کند

منبع : کتاب درختان و درختچه های مناطق معتدله و سردسیر  / مهندس اسماعیل محمدی بیلانکوهی

بدون دیدگاه
اشتراک گذاری
اشتراک‌گذاری
با استفاده از روش‌های زیر می‌توانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.