معرفی 5 شکارگر مهم موثر در کنترل بیولوژیک آفات کشاورزی
معرفی 5 شکارگر مهم موثر در کنترل بیولوژیک آفات کشاورزی
پشه گالزا Feltiella acarisuga
پشهی گالزا Feltiella acarisuga (Vallot) یکی از موثرترین و گستردهترین دشمنان طبیعی کنههای تارتن (Tetranychidae) است. از آنجا که توانایی شناسایی دقیق میزبان، پرواز و پتانسیل تغذیه بالا دارند از این جهت دشمن طبیعی مهم این کنهی تارتن دو نقطهای Tetranychus urticae Koch میباشد.البته اثر شکارگری آن بروی دیگر آفات همچون Tetranychus cinnabarinus Boisduval، کنهی قرمز اروپایی، Feltiella acarisuga، Panonychus ulmi Koch و Bryobia rubrioculus Scheuten قابل ملاحظه است و نقش بسزایی در کنترل جمعیت آفت کنهی عنکبوتی در سیستمهای کشت گلخانهای دارد .(Gagné. 1995)
نامهای مترادف
Cecidomyia acarisuga
Mycodiplosis minuta
Therodiplosis persicae
Therodiplosis beglarovi
Arthrocnodax rutherfordi
Feltiella tetranychi
Feltiella davisi
Feltiella americana
Feltiella ithacae
Feltiella quadrata (Gagné. 1995).
پراکندگی
جنس Feltiella تقریبا جهانی است و دارای 10 گونه است: Feltiella acarisuga (در سراسر جهان، به جز منطقه نئوتروپیک)، Feltiella pini در آمریکای شمالی و مرکزی غرب هند، Feltiella curtistylus Gagné در برزیل، Feltiella occidentalis Feltiella dilatum Feltiella reducta felt در ایالات متحده آمریکا (ایلینوی، نیوجرسی، فلوریدا)؛ هندوراس غربی، کلمبیا، آرژانتین، Feltiella acreviora (Zehnter) در اندونزی، جاوه، استرالیا، Feltiella insularis در ایالات متحده (نیویورک)، ,Feltiella ligulata Gagné Feltiella kanchanjungaensis در هندوستان و Feltiella tetranychi در آلمان یافت میشوند.گونهی Feltiella acarisuga دارای وسیعترین پراکندگی است و در ایالات متحده آمریکا، کانادا، فنلاند، آلمان، کالیفرنیا، سوئیس، ایتالیا، مراکش، یونان، اسرائیل، هند، سریلانکا، تایوان، ژاپن و نیوزیلند گزارش شده است. این تنها گونه Feltiella در سراسر اروپا و آسیا است .(Gagné. 1995)
مشخصات ظاهری
تخم: تخم به رنگ براق، شفاف، مستطیلی به صورت جداگانه در نزدیکی طعمه بر روی برگ قرار میگیرند. اندازه آنها 0.15 × 0.25 میلی متر است(Kopper. 1997) . تخمها 2.5 روز پس از تخم گذاري تفریخ شده و لاروها بلافاصله شروع به تغذیه میکنند .(Mo and Liu. 2007)
لارو: لاروهای پرتقالی تا قهوهای رنگ و در طول چهار دوره رشد خود، طول بدن از 0.2 تا 2 میلی متر متغیر است(Kopper. 1997) . تغذیه آنها در حدود چهار تا شش روز طول میکشد، بسته به درجه حرارت، رطوبت نسبی و فراوانی طعمه. آنها صرفا در تمام مراحل رشد چندین گونه از کنههای تارتن تغذیه میکنند. لاروهای Feltiella acarisuga در جمعیت هایی که به اندازه 160 در هر cm2 برگهای بادمجان حضور دارند(Gillespie and Raworth. 1999) .
شفیره: دارای پوستهی سفید ، 1 تا 1.5 میلی متر طول دارد، برای تکمیل رشد و تولید یک حشرهی بالغ نیاز به چهار تا شش روز زمان دارد(Kopper. 1997) .
بالغ: Feltiella acarisuga بالغ به رنگ صورتی مایل به قهوهای به طول حدود 2 میلی متر و با پاهای بلند است (Kopper. 1997)، بالغین حدود 12-14 روز زندگی میکنند و به طور متوسط یک جنس ماده تنها در حدود 33 تخم در طول زندگی خود، با میزان تخمگذاری 3.2 در روز تخم گذاری میکند. جنس نر طول عمر کوتاهتری نسبت به ماده دارند. نسبت جنسی در حدود 1: 1 است. بالغین Feltiella acarisuga از آب و شهد تغذیه میکنن (Mo and Liu. 2007) .
چرخه ی زندگی
در اقليمهایی که هوا مطلقا خشک یا سرد نیست، هر مرحله از Feltiella acarisuga در تمام طول سال وجود دارد. زمان رشد Feltiella acarisuga ممکن است بین دو تا چهار هفته باشد بسته به درجه حرارت و / یا رطوبت نسبی. تولید و توسعه در دمای 15 تا 25 درجه سانتیگراد رخ میدهد. تخم و لارو در دمای بالاتر از 30 درجه سانتی گراد یا رطوبت نسبی کمتر از 30 درصد، زنده نمیمانند .(Sharaf. 1984)
کفشدوزک استرالیایی – Rodolia cardinalis
کفشدوزکی از راستهی Coleoptera و خانودهی Coccinellidae میباشد و دارای اسامی مشابه Cardinal ladybird, Vedalia beetle, Vedalia lady beetle است ((Morales and Bain. 1989. Rodolia cardinalis در باغهای مرکبات و در مناطقی که Icerya purchase نیز وجود دارد، زندگی می کنند. علاوه بر مرکبات، بر روی آکاسیا، جعفری، مگنولیا، نانینا، زیتون، پیتوسپوروم و گیاهان گل رز یافت میشود که از این رو در فراهم کردن زیستگاه سوسک ویلاژیا نیز موثر میباشد .(Buchsbaum et al. 1987)
پراکندگی
این کفشدوزک استرالیایی در جزیره شمالی و در جزیره جنوبی نلسون نیوزیلند یافت میشود که یک شکارگر آفت مهم در درختان مرکبات است. در ابتدای سال 1889 در نیوزیلند گــــــزارش شد که مــــتعاقبا در استرالیا نمونـــــــــههایی از ایــــن کفشـــدوزک جمعآوری شد ( .(Morales and Bain. 1989 در طول زمستان سالهای 1888-1889 این سوسک در کالفرنیا از استرالیا به منظورمبارزه با cottony cushion scale و Icerya purchase وارد شد(Caltagirone and Dout. 1989) .
مشخصات ظاهری
طول افراد بالغ در حدود 3 الی 4 میلیمتر است ( .(Morales and Bain. 1989این گونه همانند دیگر کفشدوزکها، دارای یک شکل بسیار متمایز است. بدن به طور بیضی شکل و تقریبا کروی است. دارای سر کوتاه و تقریبا به طور کامل در زیر پرونوتوم پنهان شده است. جنس ماده بیشتر رنگ قرمز دارند، در حالی که جنس نر بیشتر سیاه رنگ هستند، اما اگرچه موهای روی بدن ممکن است الگویی را بوجود آورد که ظاهر خاکستری را نمایان میکند. تخمها به رنگ قرمز روشن هستندن. لاروهای بالغ صورتی با نشانه های سیاه و سفید و اغلب دارای رنگ آبی رنگ هستند (Borror and White. 1970).
تولید مثل
Rodolia cardinalis به صورت جنسی تولیدمثل میکند. در هوای گرم نسلهای متعددی در سال بوجود میآورد. پس از تفریخ تخمها که به صورت دوازده تایی در 1 تا 2 ردیف قرار داده شدهاند، لاروهای کوچک صورتی بلافاصله وارد مرحلهی تغذیهای میشوند و از تخمهای کلنیهای شته تغذیه میکند (Borror and White. 1970). یک متخصص زیست شناسی به نام Kirk در سال 1894 گزارش داد که تفریخ تخمها به مدت 5 تا 7 روز طول کشید، مرحله لاروی 18 تا 25 روز طول کشید و مرحله شفیرگی 8-9 روز طول کشید. گزارش شده است که نسب به شکار خود، Icerya purchase تعداد نسل بیشتری دارد و در مقایسی در حدود 2.5 برابری است (Morales and Bain. 1989).
کفشدوزک Stethorus punctillum
Stethorus punctillum Weise متعلق به خانوادهی کفشدوزکها است. حاوی حدود 3500 گونه در سراسر جهان، با تقریبا 500 گونه در آمریکای شمالی است. جنس Stethorus شامل حدود 65 گونه است. شش گونه در آمریکا در بخش شمالی مکزیک رخ می دهد. بالغین و لاروهای همه گونههای جنس Stethorus شکارچیان تخصصی هستند. S. punctillum منشاء اروپایی دارد. بنابراین، حضور آن در آمریکای شمالی عجیب و غریب است. توزیع تاریخی آن، گسترش یافتن از غرب اروپا به ژاپن است. S. punctillum برای اولینبار از ترکیه در سال 1955 برای کنترل بیولوژیکی کنهی قرمز مرکبات و کنهی قهوهای آووکادو در باغهای جنوبی کالیفرنیا وارد شد اما برقرار نماند (Gordon. 1985).
مشخصات ظاهری
بالغین Stethorus بسیار کوچک و مودار، سوسکهایی سیاه و سفید با شکل بیضی شکل با قطعات دهانی و شاخکهای زرد هستند و پاها به رنگ زرد، قهوهای-زرد دیده میشود. طول بدن تمام شش گونه آمریکای شمالی، از جمله S. punctillum، در سن بلوغ از چند میلیمتر بیشتر تجاوز نمی کنند. توده بدن یک فرد بالغ از 400 تا 500 میکروگرم است. و لاروها خاکستری رنگ هستند، و با پاهای واضخشان به آرامی حرکت میکنند. لارو از گیاهی به گیاه دیگر برای یافتن شکار میخزد و تخمها بیضی شکل و زرد رنگ است (Gordon. 1985).
دامنهی میزبانی
در شرایط مزرعه، S. punctillum در باغات، درختان، باغ ها و زمینهای زراعی رخ میدهد جایی که توسط کنههای تارتن (Tetranychus urticae (Koch و سایر کنههایی در خانواده Tetranychidae مورد حمله قرار میگیرند. ای کفشدوزک به کنهها در گلخانهها، فضاهای داخلی، خزانهها و باغات حمله میکند (Biddinger et al. 2009).
چرخهی زندگی
مادههای بزرگسال تخمهای خود را در زیر برگ گیاهان آلوده قرار میدهند. مادههای بالغ که به تازگی ظاهر شدند تقریبا یک هفته قبل از شروع تخمگذاری به زمان نیاز دارند و تنها اگر تراکم طعمه در محیط در دسترس باشد و باید حداقل 20 کنهی تارتن در روز برای تولید و نگهداری تخمهایشان مصرف کنند. بعضی از گزارشات نشان میدهد که بالغین ترجیح میدهند که تخم کنههای تارتن را بخورند، به جای تغذیه از مراحل لاروی، نمف و یا حشرهی کامل، مادهها از 3 تا 13 تخم در روز استفاده میکنند. کل تولید تخم میتواند بیش از 1000 تخم در طول عمر تا دو سالهی آنها باشد که بسته به شرایط مزرعه میباشد. رشد مرحله تخم به مدت 3 تا 5 روز بسته به درجه حرارت به طول میانجامد. مرحله تخم و مرحله لاروی سن اول، بالاترین مرگ و میر را دارد که دلایل آن تاکنون روشن نیست. لاروها طی هشت تا نه روز در چهار سن لاروی رشدشان تکمیل میشود. لاروهای بالغ به قسمت های پایینتر گیاه حرکت میکنند. شفیره نیاز به 6 تا 8 روز برای تبدیل شدن به حشره بالغ نیاز دارد (Ragkou et al. 2004).
سن شکارگر Orius insidiosus
Orius insidiosus، که همچنین Minute pirate bug نامیده میشود، شکارچی تهاجمی تریپسها است و احتمالا موثرترین شکارچی تریپس است زیرا تریپسها را در تمام مراحل زندگیشان مورد حمله قرار میدهد. اوریوس یک حشرهی واقعی است، به این معنی که دارای یک لوله تغذیه است. ازخرطوم خود استفاده میکند و مواد را تخریب میکند و کشتن آفات را منجر میشود، Orius تغذیه بر روی بسیاری از گونه های آفات مانند کنهها، شتهها و تخمهای بید به عنوان منبع عذایی استفاده میکند. این حشره تریپس را کنترل میکند و در کنترل گونههای دیگر آفات کمک میکند (Gillbert. 2011). در حشرهی کامل، سر بیضی شکل، سر و قفسه سینه براق و سیاه است. بالهای جلویی دارای یک سطح تاریک کوچک در پایه اول جفت پاها است (Funderburk et al. 2004).
چرخهی زندگی
حشرهی کامل ماده 3 میلی متر طول دارد و دو تا سه تخم در روز در بافت گیاه می گذارد. تخمها کوچک هستند (0.4 میلی متر) و به سختی دیده میشوند. هر تخم تبدیل به نمف میشود و هر نمف از پنج مرحله قبل از بلوغ عبور میکنند بنابراین دارای 5 مرحلهی نمفی است. کل زمان توسعه (تخم به بالغ) حدود سه هفته طول میکشد. حشرات بالغ حدود سه تا چهار هفته زندگی می کنند. نمفهای سن اول بدون رنگ هستند، زمانیکه آنها بالغ می شوند کم کم به سمت رنگ زرد تا قهوهای سیر میکنند و تمام 5 مرحلهی نمفی دارد پدهای پروازی (wing) است. حشره در همه مراحل نمفی دارای چشم قرمز است. بالغین به رنگ سیاه و سفید هستند و دارای لکهی سفید مشخص در پشت بدنشان میباشند. جنس ماده ممکن است در روزهایی که طول روز از 12 ساعت کمتر است، وارد مرحلهی دیاپوز شود، انتشار و آزادسازی Orius در این زمان میسر است ولی نباید انتظار استقرار داشت (Gillbert. 2011).
رفتارها
Minute pirate bug با گیاهانی از جمله فلفل، بامیه و پنبه که دارای سازههای خاصی به نام Domatia است، که غذا و پناهگاه را برای شکارچیان تولید میکنند، سازگاری یافتهاند. Domatia این اجازه را میدهد که جمعیت شکارچیان در غیاب طعمه حفظ شود و با موفقیت تولیدمثل کنند. پس از کم شدن جمعیت طعمه، با تغذیه از گرده و شیرهی گیاهان بدون ایجاد آسیب به آنها به زندگی ادامه میدهند. بالغین و نمفها در بوتهی فلفل به شدت جمع میشوند (Funderburk et al. 2004).
بالتوری سبز- Chrysoperla carnea
استفاده از بالتوريها براي کنترل آفات همراه با سایر جانوران مفید مانند کفشدوزكها و عنکبوتها ، نخستین بار طی قرون 18 و 19 میلادی توسط دانشمندان بزرگی نظیر لینه و داروین پیشنهاد شد. در سال 1948، Finney توانست بالتوری سبز را در آزمایشگاه پرورش داده و به تولید انبوه برساند. پس از آن بیشتر تحقیقات در مورد پرورش بالتوري معطوف به یافتن شیوه هاي ساده همراه با افزایش میزان تخمریزي با استفاده از غذاي طبیعی و مصنوعی بوده است. در سال 1983 در روسیه پرورش گروهی این حشرات توسط Karelin al et با موفقیت انجام شد و هم اکنون تولید این حشره به صورت تجاري در کشورهاي زیادي انجام می شود (اسدی و میرمویدی. 1392). بالتوری سبز (Chrysoprela carnea Stephens) از حشرات مفید بوده که توان شکارگري بالایی در تغذیه از سایر حشرات دارد. لاروهاي پراشتهاي آن از بند پایان کوچک با بدن نرم تغذیه می کنند و دامنه میزبانی وسیعی دارند و شته ها، شپشک ها، زنجرك ها، مگس هاي سفید، پسیل ها، تریپس ها، شپش هاي کتاب، تخم و لارو پروانه ها، کنه هاي گیاهی، تخم و لارو سوسک ها، دو بالان، زنبورهاي Symphyta و سایر بالتوري ها را شکار می کنند. افراد این خانواده به علت تغذیه لارو اکثر گونه هاي آن از شته ها به شیر شته ((Aphid lions نیز معروفند. از این حشره در کنترل آفات گیاهی در قالب برنامه هاي کنترل بیولوژیک و مدیریت تلفیقی آفات استفاده می شود (اسدی و میرمویدی. 1392).
پراکندگی
تا همین اواخر، C. carnea یک گونه وابسته به نیمکرهی شمالی بود که در سراسر آمریکای شمالی، اروپا، شمال آفریقا و آسیا توزیع شد. در حال حاضر این گونه به گونه ای پیچیده از گونه های همنژاد مخفی تقسیم شده است و محدودیتهای دامنهای برای گونههای فردی هنوز روشن نیست (Henrty et al. 2002).
استراتژی استفاده
لاروها شکارچی هستند و به عنوان عوامل کنترل بیولوژیک برای گونههای شته آفات در مناطق نیمکره شمالی استفاده می شوند. قبل از بازگشت به مزرعه در پاییز و بعد از دیاپوز زمستانه، حشرات بالغ از گرده گیاهان گلدار زودرس مثل گونههای Acer برای تغذیه استفاده میکنند (Henrty et al. 2002).
چرخهی زندگی
مجموعه گونههای Carnea از گونههای مورفولوژیکی مشابه است که توسط آهنگ های ارتعاشی مورد استفاده در جفتگیری جدا شده اند. آنها این صداها را با ارتعاشی از بخش شکمی خود میسازند که میتواند در یک محدوده نزدیک به جذب جنس مخالف مورد استفاده قرارگیرد. جنسهای نر و مادهای که ریتم صدایی متفاوتی را از خود ایجاد میکنند، با هم تطابق پیدا نخواهند کرد که منجر به ایجاد گونههای جدید میشود (Henrty et al. 2002). حشرات کامل زمستانگذرانی را، با پوشیدن بدن خود در زیر شاخ و برگ در حاشیه مزارع یا دیگر مناطق ناهموار سپری میکنند، در پاییز اگر هوا گرم شود به سرعت پدیدار میشود. مادهها چند صد تخم کوچک را با نرخ دو تا پنج تخم در روز میگذارد، آنها تخمها را نزدیک شکار خود قرار میدهند، تخمهای خود را در شب هنگام قرار میدهد، لاروها 3 تا 6 روز بعد تفریخ میشوند و به محض خروج از تخم به صورت وحشیانهای اقدام به تغذیه میکنند و در این مدت سه بار برای رشد پوست اندازی میکنند. آنها نه تنها شتهها بلکه بسیاری از انواع دیگر حشرات را تغذیه میکنند و حتی در موجودات بزرگتر مانند کرمها نیز شکار میکنند. آنها میتوانند تعداد زیادی از شکار را مصرف کرده و کلنیهای شته را میتوانند به طور کامل از بین ببرند. در زمانی که غذا در محیط کم است آنها اقدام به همگونه خواری میکنند و یکدیگر را برای بقای خودشان از بین میبرند. بعد از 2 تا 3 هفته لارو بالغ مادهی ابریشمی از خود ترشح میکند و در درختانی پهن برگ خود را مخفی میسازد، بعد از این دوره حشرات بالغ بعد از سپری شدن 10 تا 14 روز ظاهر میشوند (Henrty et al. 2002).
مشخصات ظاهری
تخمهای بالتوی سبز بیضی شکل هستند و با ساقههای بلندی به گیاه متصل میشوند. آنها زمانی که ابتدا بالغ شوند، سبز رنگ هستند اما بعدا خاکستری رنگ میشوند. لاروها زمانی که از تخم خارج میشوند در حدود 1 میلیمتر طول دارد. لاروها قهوهای هستند و شباهت زیادی به سنگهای کوچک دارند، که به طور فعال در جستجوی شکار هستند. آنها دارای یک آرواره گاز انبری در سر خود هستند که شکار را به گیر میاندازد و بعضی اوقات شکار را ازروی برگ بلند میکنند تا از فرار آن جلوگیری کنند. لارو آنزیمهایی را به بدن قربانیهای خود تزریق میکند که اندامهای داخلی را هضم میکنند و پس از آن، مایعات بدن قربانی را میمکد. لاروها قبل از اینکه وارد مرحلهی شفیرگی شوند، حدود 8 میلیمتر طول دارند. حشرات بالغ دارای شاخکهای نخمانند و رنگ عمومی سبز رنگ پریده، چشمهای مرکب، طلایی و براق هستند. آنها ظاهر ظریف دارند و 12 میلیمتر طول دارند و دارای بالهای بزرگ، غشایی و سبز رنگ هستند. آنها حشراتی با قدرت پرواز ضعیفی هستند آنها اغلب در طول شب و غروب هنگامی که توسط نور جذب میشوند دیده میشود (Henrty et al. 2002).
نقش در کنترل بیولوژیک
حشرات بالغ Chrysoperla carnea از گرده تغذیه میکنند و شکارگر نیستند. اما لاروها به عنوان غذا از هفتاد گونه مختلف حشره در 5 راستهی متفاوت تغذیه میکنند. شکار آنها عمدتا از راستهی Hemiptera است و از شتههایی که در پوشش گیاهی کم هستند، تغذیه میکنند. گزارش شده است که آنها به گونههای مختلف شتهها، کنهی قرمز تارتن، تریپسها، سفید مگسها از تیره ی Aleyrodidae، تخم برگخواران، psyllidsها، پروانههای کوچک (بید)، کروپولارها، لارو سوسکها و کرم توتون را به عنوان طعمه در نظر گرفته و اقدام به تغذیه میکند (Henrty et al. 2002).
منابع
- اسدی، م.، و میرمویدی، ع.ن. 1392. بررسی زیست شناسی بالتوری سبز(Chrysoprela carnea Stephens). ، اولین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار، تهران، موسسه آموزش عالی مهر اروند، گروه ترویجی دوستداران محیط زیست و و انجمن حمایت از طبیعت ایران.
- Biddinger, D.J., and Weber, D.C., and Hull, L.A. 2009. Coccinellidae as predators of mites: Stethorini in biological control. Biological Control. 51:268-283.
- Buchsbaum, R., Buchsbaum, M., Pearse, J., and Pearse, V. 1987. Animals Without Backbones. Chicago: The University of Chicago Press.
- Borror, D., and White, R. 1970. A Field Guide to Insects. Boston: Houghton Mifflin Company.
- Caltagirone, L.E., and Doutt, R.L. 1989. The history of the vedalia beetle importation to California and its impact on the development of biological control. Ann. Rev. Entomol., 34: 1-16.
- Funderburk, J., Olson, S., Stavisky, J., and Avila, Y. 2004. Managing thrips and tomato spotted wilt in pepper. UF/IFAS Pub. EENY-658.
- Gagné, RJ. 1995. Revision of tetranychid (Acarina) mite predators of the genus Feltiella (Diptera: Cecidomyiidae). Annals of the Entomological Society of America, 88: 16-30.
- Gillespie, D.R., and Raworth, D.A. 1999. Biological Control of Twospotted Spider Mites on Greenhouse Vegetable Crops. Agriculture and Agri-Food Canada: 30-32.
- Gillbert, B. 2011, Aug 29. Orius for Thrips control – Greenmethods.com. Retrieved from https://greenmethods.com/orius/.
- Gordon, R.,D. 1985. The Coccinellidae (Coleoptera) of America north of Mexico. Journal of the New York Entomological Society. 93:1-912.
- Henry, C.S., Brooks, S.J., Duelli, P., and Johnson, J.B. 2002. Discovering the True Chrysoperla carnea (Insecta: Neuroptera: Chrysopidae) Using Song Analysis, Morphology, and Ecology”. Annals of the Entomological Society of America. 95 (2): 172.
- Koppert, B.V. 1997. SPIDEND. Feltiella acarisuga. Netherlands. http://www.koppert.nl/ (08 July 2016).
- Mo, TL., and Liu, TX. 2007. Predation and life table of Feltiella acarisuga (Diptera: Cecidomyiidae) preying on eggs of Tetranychus urticae (Acari: Tetranychidae). Environmental Entomologist, 36: 369-375.
- Morales, C.F., and Bain, J. 1989. Icerya purchasi Maskell, cottony cushion scale (Homoptera: Margarodidae). Technical Communication. Wallinford, Oxon, UK, CAB International.10: 207-211.
- Ragkou, V.S., Athanassiou, C.G., Kavallieratos, N.G., and Tomanovi, Ž. 2004. Daily consumption and predation rate of different Stethorus punctillum instars feeding on Tetranychus urticae. Phytoparasitica. 32:154-159.
- Sharaf, N.S. 1984. Studies on natural enemies of tetranychid mites infesting eggplant in the Jordan Valley. Zeitschrift für Angewandte Entomologie. 98: 527-533.
گردآوری :
محمد رضا زرهون، دانشجوی رشته ی گیاه پزشکی مقطع کارشناسی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
اولین دیدگاه را ثبت کنید