علفكشي غير انتخابي و تماسي پاراکوات (گراماکسون)
پاراکوات (گراماکسون)
نام انگلیسی : paraquat
علفكشي غير انتخابي ، تماسي با اثر جابجايي، از گروه باي پيريديليومها
فرمولاسیون:
گراماکسون Gramaxon w/v % 20 SL
تاریخ ثبت: سال 1347
ویژگیهای خاص:
نحوه اثر:بازدارنده فتوسيستم 1 از طريق انحراف الكترون، آسيب به غشاء سلولي و سيتوپلاسم
نحوه جذب و انتقال درگياه: اين علفكش تماسي است و توسط اندامهاي سبز گياه جذب ميشود و به مقدار كم در آوند چوب قابل انتقال است.
علائم تأثير در گياه: پژمردگي، سوختگي و خشك شدن بافتهاي سم خورده در عرض چند ساعت
ماندگاري درخاك(نيمه عمر علفكش): اين علفكش در تماس با خاک به سرعت بي اثر و غيرفعال ميشود.
موارد مصرف در ايران:
علفهاي هرز کشيده برگ و پهنبرگ با رفتار هدايت شده در درختان ميوه هسته دار، دانه دار، مرکبات] 3 تا 5 لیتر در هکتار وقتی ارتفاع علفها 10 تا 15 سانتی متر[؛ سس در يونجه، شبدر و اسپرس] 3 تا 5 لیتر در هکتار بعد از رویش سس[ ؛ علفهاي هرز يكساله در نيشکر، سيب زميني ]3 لیتر در هکتار بعد از سبز شدن علف و قبل از رویش[ و زمينهای آيش و اراضي غير زراعي
راهنماي مصرف:
•مقدار مصرف پاراكوات در باغهاي ميوه3 تا 5 ليتر در هکتار و در زماني كه ارتفاع علفهاي هرز 10 تا 15 سانتي متر باشد.
•مصرف پاراكوات به همراه مويان، درجه تأثير آنرا افزايش ميدهد.
•مقدار مصرف پاراكوات جهت كنترل سس نيز 3 تا 5 ليتر در هكتار و بعد از رويش سس ميباشد.
•3 ليتر در هکتار بعد از سبز شدن علفهاي هرز و قبل از رويش نيشكر و سيب زميني جهت كنترل علفهاي هرز در اين مزارع
•جهت موفقيت كامل در حذف علفهاي هرز، بايد تمام اندامهاي سبز آنها آغشته به علفكش شود.
• ترجيحاً زماني استفاده شود كه علفهاي هرز کمتر از 15 سانتي متر طول داشته باشند.
•وقوع بارندگي ظرف 10 دقيقه بعد از سمپاشي ممکن است سبب شسته شدن علفکش از سطح گياه شود.
•دوزهاي پائين پاراكوات همراه با خيس کننده استفاده شود.
•موفقيت در كنترل علفهاي هرز چند ساله توسط پاراكوات تنها در صورت تكرار سمپاشي تا تخليه كامل ذخاير غذايي ريشههای گياه امكان پذير خواهد بود.
•جهت كنترل علف هرز مرغ(Agropyron) ميتوان پاراكوات را در پائيز و در مرحله دو برگي استفاده كرد. در صورت نياز بايد سمپاشي را تکرار نموده و عمليات شخم را تا بعد از آخرين سمپاشي به تاخير انداخت.
•پاراكوات نبايد به شاخ و برگ و تنه درختان پاشيده شود. دوز مناسب با توجه به پيشرفت مرحله رويشي علف هرز تعيين شود.
•كاربرد پاراكوات در مناطقي كه سابقه سس دارند، مناسب است.
•پاراكوات جهت كنترل علفهاي هرز مزارع سيب زميني و تا زماني كه 20 درصد غدهها سبز شده باشند، قابل توصيه است. در اين مرحله از سمپاشي خسارت وارده به بوتههای سيب زميني جزئي بوده و به سرعت جبران ميشود. در منطقه دماوند زمان سمپاشي معمولاً به بعد از آب دوم موکول ميگردد.
•در مورد سس يونجه و شبدر، بعد از سبز شدن سس و فقط براي از بين بردن هستههای اوليه آلوده به سس به كار ميرود. از جابجايي يونجههای آلوده به سس خودداري شود.
•جهت كنترل سس، محلول 12-10 در هزار پاراکوات بوسيله سمپاشهای پشتي ساده و صرفا در محل لکههاي آلوده به سس توصيه ميشود.
•براي كنترل ساير علفهاي هرز در مزارع يونجه سمپاشي در شرايطي انجام شود که يونجه در حال خواب زمستانه بوده ولي علفهاي هرزي مانند خاکشير و يولاف وحشي در حال رشد باشند. سمپاشي در خارج از ساعات يا ايام يخبندان صورت گيرد.
•كاربرد پاراكوات در يونجه در زماني که محصول به خواب زمستاني رفته است، توصيه ميشود.
•بهترين زمان مصرف در بيشتر درختان ميوه هسته دار ماه فروردين و مهر ماه ميباشد.
•براي سمپاشي علفهاي هرز موجود در بين رديفهای کاشت بايد از محافظ بادبردگي استفاده شود.
•كاربرد اين علفكش بر روي کشمش سياه، انگور فرنگي، مو، ساير ميوهها و تمشک بايد با دقت و در زماني كه اين گياهان در خواب زمستاني اند صورت گيرد.
•براي حذف اندامهای رونده توت فرنگي ميتوان از پاراكوات و در زماني که اين گياه در مرحله گلدهي و يا ظهور ميوه استفاده كرد. در اين رفتار بايد از سمپاشهای مجهز به محافظ بادبردگي استفاده كرد.
•در گونههاي پياز دار پاراكوات را قبل از ظهور پيازها (حداقل 3 روز قبل از ظهور در خاکهای شني) و يا در آخر فصل مصرف نمائيد، مشروط بر اينکه روي شاخ و برگ و يا پيازها به خوبي پوشانيده شده باشد.
•محلول پاشي نبايد در خاکهای شني سبک در فاصله کمتر از 3 روز مانده به رويش پيازها انجام گيرد.
•در خزانه درختان جنگلي، 3 روز قبل از رويش بذرها به کار ميرود.
•سمپاشي در تاکستان به صورت هدايت شده و فقط روي علفهاي هرز رشد کرده انجام شود و از برخورد محلول سم با قسمتهای سبز تاکستآنها جلوگيري به عمل آيد. دوز مصرفي بستگي به ميزان رشد و انبوهي علفهاي هرز دارد و اين توصيه فقط در سيستم ايستاده و داربستي قابل اجرا است.
•پاراكوات براي کنترل علفهاي هرز يکساله که در حدواسط بين کاشت تا رويش محصول رشد ميکنند مورد مصرف دارد.
•براي مزارعي كه تراکم علفهاي هرز آنها بيشتر و يا مراحل رويشي آنها پيشرفتهتر باشد بايد از دوز بالاتر استفاده شود.
•در محصولات جاليزي و براي مبارزه با علفهاي هرز يکساله( اعم از پهنبرگ يا باريک برگ) بايد پاراكوات در مرحله 4 تا 6 برگي و بصورت محلولپاشي بکار برود. در اين رفتار بايد بوتههاي جاليز از برخورد با قطرات علفكش محافظت شوند.
•از قرار دادن ظروف پلاستيکي يا فلزي علفكش و يا برخورد سم با بوتههای جاليز ممانعت به عمل آيد. درصورتي که کشت بصورت رديفي و فاصله بوتههای بين خطوط کم باشد، ميتوان از لولههای پليکا که در جهت طولي نصف شده باشد نيز براي جلوگيري از برخورد سم با گياه اصلي استفاده نمود.
•پاراكوات در خزانه گوجه فرنگي، فلفل و بادمجان و جهت کنترل علفهاي هرز بذري که زودتر سبز کرده باشند نيز به کار ميرود. در اين تيمار رويش گياه اصلي در محيط بدون علف هرز امکان پذير ميگردد. استفاده از اين روش بخصوص در مناطق جنوب كشور براي مبارزه با يولاف وحشي و خوني واش در خزانه گوجه فرنگي متداول ميباشد.
•از برخورد محلول سمي با پاجوشها و برگ نخيلات جلوگيري نمائيد. دوزهاي بالاتر براي مراحل پيشرفته تر رشد علفهاي هرز به کار ميرود. براي کنترل قطعي علفهاي هرز دائمي به جاي پاراکوات از گلايفوسيت بصورت سرتاسري يا لکهاي استفاده شود.
•بهتر است پاراكوات توسط افراد متخصص و حرفهاي مصرف شود. اين علفكش نبايد در ظرفهای غذا و نوشيدني قرار گيرد.
•حداکثر دفعات تيمار يک بار در سال براي يونجه، کاهوي مزرعه اي، سبزيجات گلخانهاي و گياهان زينتي و 3 بار در سال براي نعناع و علفهاي هرز پرشاخ و برگ ميباشد.
•درصورت مصرف علفکش در گلخانهها، بايد درها و منافذ اطراف گلخانه بسته شوند.
•حداقل 4 ساعت و درصورت ممکن يک شب مزرعه تيمار شده را ترک کنيد.
•در سمپاشي با حجم کم، به حداکثر غلظت مجاز توجه نمائيد.
•دوره کارنس براي نعناع و سبزيجات برگي 8 هفته است.
•در صورت مسموميت كشاورز در حين سمپاشي شستشوي معده توام با تجويز مواد جاذب معدني مثل كائولين، خاك بنتونيت يا ذغال فعال و تجويز مواد مسهل ضروري است.
احتیاطهای لازم:
به شاخ و برگ و تنه درختان جوان پاشيده نشود.
•روي کتان در شرايط آب و هوايي خشک و روي سيب زميني در شرايط گرم و خشک توصيه نميشود.
ملاحظات زيست محيطي:
•ميزان سميت( LD50، LC50،EC50):120 ميليگرم بر كيلوگرم براي پستانداران، 262 تا 4048 ميليگرم بر كيلوگرم براي پرندگان و 2.5 تا 32 ميليگرم بر ليتر براي ماهيها
•پاراكوات براي محيط مضر ميباشد.
•براي موجودات آبزي بسيار سمي ميباشد و ممکن است به مدت طولاني اثرات مضري بر محيطهاي آبي داشته باشد. آبهاي سطحي يا نهرها نيز نبايد به اين علفكش آلوده شوند.
•براي چارپايان و خرگوشها خطرناک ميباشد.
•حداقل تا 24 ساعت پس از سمپاشي، چارپايان از مکان سمپاشي شده دور نگه داشته شوند.
•جهت جلوگيري از آلودگي محيط بايد در ظرف مطمئن و سربسته و در مکان ايمن نگاه داشته شود.
اولین دیدگاه را ثبت کنید