شناسایی و کنترل بیماری باکتریایی پوسیدگی سیاه کلم

محمد رضا زرهون
29 اردیبهشت, 1399
بدون دیدگاه
3 دقیقه زمان مطالعه

باکتری Xanthomonas campestris  عامل ایجاد بیماری پوسیدگی سیاه کلم یا Black rot می باشد این بیماری در همه جای دنیا به ویزه مناطق گرم بیشتر دیده میشود 

شناسایی و کنترل بیماری باکتریایی پوسیدگی سیاه کلم

شناسایی و کنترل بیماری باکتریایی پوسیدگی سیاه کلم

شناسایی و کنترل بیماری باکتریایی پوسیدگی سیاه کلم

مشخصات بیماری

پوسیدگی سیاه برای فعال شدن به هوای گرم و بارانی زیادی احتیاج دارد. خطر خسارت زمانی است که دما بین 25-30 درجه سانتی گراد باشد بیشترین خطر را دارد.

در این شرایط ابتدا باکتری ها باعث ایجاد تکه های زرد و قهوه ای نامنظم V شکل در برگهای بیرونی می شوند که نوک V به سمت داخل و به سمت آوند برگ خمیده میشود. با گسترش لکه ها ، برگها زرد می شوند و رگه ها از سبز به قهوه ای یا سیاه تیره تغییر رنگ می دهند. از آنجا که باکتری ها به برگهای مجاور گسترش می یابند ، گیاهان ممکن است سوخته و متمایل به یک سمت به نظر برسند.

خسارت

نهال های جوان به واسطه این بیماری از بین میروند. گیاهانی که پابرجا مانده اند به سرعت کیفیت خود را از دست می دهند و از بین رفته و کمپوست شوند. اگر در باغ باقی مانده باشد ، باران و به کمک باد می تواند پوسیدگی سیاه را به گیاهان خانواده کلم که در نزدیکی اش قرار دارد، گسترش دهد. محصول برداشت شده از گیاهان آلوده غالبا در انبار دچار پوسیدگی میشوند

جلوگیری از خسارت و شیوع

باکتری عامل پوسیدگی سیاه قادر به انتشار از طریق بذر است ،بنابراین هرگز دانه ی آلودگی را انبار نکرده و برای کشت حتما از بذر های گواهی شده و ضدعفونی شده استفاده کنید. هنگام خرید نشاء ، گیاهانی را انتخاب کنید که لکه های مشکوکی روی برگهای آنها وجود نداشته باشد. انتخاب رقم مقاوم به شرایط آب و هوایی گرم نیز برای کنترل بیماری موثر است. تناوب کشت مناسب برای جلوگیری از ایجاد باکتری های پوسیدگی سیاه ، کاشت محصولات خانواده کلم بعد از حبوبات یا گوجه فرنگی است.استفاده از مالچ در خاک میزان بیماری زایی و انتشار را کاهش میدهد

مدیریت خسارت و بیماری

علائم پوسیدگی سیاه اغلب بیش از یک هفته پس از ایجاد آلودگی ظاهر می شود ، در واقع زمانی که نمیتوان اقدام مناسبی برای کنترل آن انجام داد.به سرعت باید گیاهان آلوده را جمع آوری کرده و کمپوست کنید، بیماری میتواند تا دو سال در خاک باقی بماند و از بین رفتن آن ها وابسته به وضعیت آب و هوایی است